Απάντηση στο: Μετανάστευση

#12650
stam_stam
Συμμετέχων

Έπεσε δουλειά τελευταία και χάθηκα λιγάκι.

Λοιπόν…

Την ταινία, αν και την είδα όπως λες πρόσφατα, ίσως να μην την αναλύσω όπως εσύ. Από όσα έχεις αναφέρει μέχρι τώρα, πιστεύω πως μάλλον έχεις εμβαθύνει περισσότερο σε αυτή την ταινία όπως και σε αυτό το βιβλίο.

Δεν έχω πρόβλημα να σχολιάσω και να συζητήσω για την ταινία, αλλά αυτή η πρόσφατη θέαση δεν μπορώ να πω πως με άφησε εντυπωσιασμένο. Αντίθετα, κατέληξα στο συμπέρασμα πως κρίνοντάς την με σημερινά δεδομένα, χάνει σε πολλά σημεία. Μπορεί να περνάει με σαφήνεια το θέμα που εξετάζει, αλλά, προσωπικά, δεν με ικανοποίησαν διάφορα στοιχεία, όπως το μοντάζ και το σενάριο (θεωρώ πως ο θεατής θα πρέπει σε κάποια σημεία να κάνει λογικά άλματα, ώστε να καλύψει κάποια κενά στην πλοκή). Επίσης μπορεί το μουσικό μοτίβο να είναι πολύ δυνατό, αλλά με ενόχλησε η διαρκής επανάληψή του. Όσο για το τραγούδι που τραγουδάει η αδερφή του πρωταγωνιστή σε κάποιο σημείο, απλώς εξυπηρετεί ένα συγκεκριμένο σημείο στην πλοκή (οπωσδήποτε με επιτυχία, βέβαια).

Επειδή σε απάντησή σου πιο πάνω χαρακτηρίζεις την ταινία “εικαστικό ποίημα”, οφείλω να πω πως ίσως να χάνω πολλά στοιχεία, τα οποία θα έπρεπε να έχω παρατηρήσει, οπότε δεν θα ήθελα να αδικήσω την ταινία κάνοντας μια παρουσίαση η οποία θα στηρίζεται αποκλειστικά σε προσωπική άποψη (γι’ αυτό και πιο πάνω λέω πως μάλλον έχεις εμβαθύνει περισσότερο στο θέμα από εμένα).

Έχω αρχίσει την ανάγνωση του “Οι Θεοί διψούν” και ελπίζω πως θα το έχω ολοκληρώσει μέχρι την Τρίτη που έχουμε την εκπομπή. Δυστυχώς το βρήκα μέσω του project Gutemberg, που σημαίνει πως το διαβάζω στην αγγλική σε μετάφραση του 1913 (“The Gods are Athirst”, translated by Mrs Wilfrid Jackson). Αυτό σημαίνει πως τα αγγλικά θυμίζουν τη δική μας καθαρεύουσα, οπότε η ανάγνωση προχωρεί με λίγο πιο αργούς ρυθμούς απ’ ό,τι συνήθως. Εξαιρετικά ενδιαφέρον, αν και με δομή η οποία είναι πλέον ξεπερασμένη (απόλυτα λογικό). Επίσης, οι γνώσεις του αναγνώστη επάνω στις πολιτικές εξελίξεις των πρώτων χρόνων μετά τη Γαλλική Επανάσταση, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την κατανόηση/παρακολούθηση διάφορων ιστορικών γεγονότων που αναφέρονται στο βιβλίο. Δυστυχώς δεν είμαι σε βάθος γνώστης των γεγονότων της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά το θέμα της εξουσίας που εξετάζει ο Φρανς είναι ξεκάθαρο.

Κατά τη διάρκεια της εκπομπής περιμένω πως θα συζητήσουμε για το ζήτημα που έθεσες (“η στάση του ανθρώπου σε ιστορικές στιγμές, η μεταστροφή του ανάλογα με τις εξελίξεις, η ουτοπία, το όραμα κλπ”), πατώντας σε δύο έργα που θα βοηθήσουν ως αφορμή για τη συζήτηση. Προσωπική μου άποψη είναι πως δεν χρειάζεται να επιμείνουμε αποκλειστικά σε αυτά, κυρίως γιατί το μήνυμα που περνάνε είναι παρόμοιο (είτε εγκατάλειψη του αγώνα -στην ταινία- είτε διαφθορά μέσω της εξουσίας -στο βιβλίο- εν μέσω επαναστατικών συγκυριών) και κατά τη γνώμη μου απαισιόδοξο (επιφυλάσσομαι μονάχα για το βιβλίο, το οποίο δεν έχω ολοκληρώσει, αλλά μέχρι στιγμής η πορεία του πρωταγωνιστή με προϊδεάζει για κάτι αντίστοιχο με αυτό της ταινίας).