Απαντήσεις συζητήσεων που έγιναν
-
Δημοσιεύσεις
-
Στο στούντιο που βρισκόμουν, σε ακούγαμε καλά. Βέβαια δεν ξέρω τι ακούστηκε στον αέρα, υπήρχαν μάλλον κάποια τεχνικά προβλήματα. Πάντως τα παιδιά του ΤΡΡ είπαν ότι πήγε καλά η εκπομπή. Οι παρεμβάσεις σου, Σταμάτη, ήταν πολύ καλές και χρήσιμες. Είχαμε ετοιμάσει πολλά να πούμε, αλλά ο Κωνσταντίνος καθοδήγησε με μαεστρία τη συζήτηση.
Το πιο ευχάριστο είναι ότι ξεκινήσαμε. Καλή αρχή!
Προσωπικά δεν μου αρέσουν τόσο οι ηχογραφημένες εκπομπές. Οι ζωντανές έχουν άλλη χάρη, είναι πιο άμεσες, κι ας κάνουμε και λάθη…
Το βιβλίο το διάλεξα, γιατί θίγει πολύ ενδιαφέροντα θέματα για συζήτηση, παρότι το ύφος και το στιλ του φαίνεται σήμερα κάπως ξεπερασμένο, με την κλασσική δομή, τα στοιχεία ρομαντισμού κλπ. Σωστά λες ότι μας δίνει λαβή και για άλλα θέματα συζήτησης, που επιλέγω καθώς το ξαναδιαβάζω. Γενικά θεωρώ ότι η γαλλική λογοτεχνία του 19ου αιώνα, με επιφανείς εκπροσώπους τους Ουγκό, Ζολά, Σταντάλ, Φρανς, Φλομπέρ, Μπαλζάκ κ.α., επηρεασμένη από το διαφωτισμό και τη γαλλική επανάσταση, έχει δώσει πολλά κλασσικά αριστουργήματα, που αποτέλεσαν το θεμέλιο της σύγχρονης λογοτεχνίας. Αντίστοιχα και η ρώσικη λογοτεχνία του 19ου αιώνα με Ντοστογιέφσκι, Τολστόι κλπ. Θεωρώ πολύ χρήσιμο ο κόσμος να διαβάζει και να ξαναδιαβάζει τα βιβλία αυτά, τα θεωρώ διαχρονικά και επίκαιρα και στη σημερινή εποχή.
Για τη γαλλική επανάσταση δεν χρειάζεται να κάνουμε ιστορική αναδρομή και ανάλυση των γεγονότων. Σκέφτομαι να αναφερθούμε επιγραμματικά στον τεράστιο ρόλο που έπαιξε αυτό το ιστορικό γεγονός, που άλλαξε τον κόσμο, την κοινωνία, τα πολιτικά δικαιώματα, τις ιδέες, παρόλες τις παλλινδρομήσεις της. Οι γαλλικές επαναστάσεις ήταν 3: του 1789, του 1848 και του 1871 (η Κομμούνα του Παρισιού, η πρώτη προλεταριακή εξέγερση στην ιστορία), όλες τεράστιας επίδρασης στα επαναστατικά κινήματα, τις επαναστάσεις και τις εξεγέρσεις που ακολούθησαν.
Το βιβλίο, όπως είδες, αναφέρεται στην εποχή της λεγόμενης “τρομοκρατίας” υπό τον Ροβεσπιέρο, που επικράτησε στη Γαλλία τον 4ο χρόνο μετά την Επανάσταση. Μπορούμε να συζητήσουμε ακόμα τα εξής θέματα:
– Υπάρχει επανάσταση χωρίς βία; Και αν εδραιωθεί, θα ασκήσει κι αυτή την εξουσία πάλι με βία, επιβολή και καταπίεση; Η δική μου απάντηση στο πρώτο είναι όχι, στο δεύτερο η απάντηση βρίσκεται εν μέρει στη δύναμη της λαϊκής συμμετοχής. Αυτό το θέμα γενικά είναι αμφιλεγόμενο και πολύ ενδιαφέρον για συζήτηση, έχουν γραφτεί από πολλούς διάφορες απόψεις.
– Με αφορμή τον ήρωα Εβαρίστ Γκαμελέν, οι “κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας” δικαιολογούν τα πάντα στο όνομα της επανάστασης. Η τυφλή πίστη, ακόμα και σε προοδευτικές ιδέες, χωρίς αμφισβήτηση και προβληματισμό, παραλληλίζεται από τον Φρανς με την άκριτη θρησκευτική πίστη. Μπορούμε, στα πλαίσια της επανάστασης, να σκεφτόμαστε, να αποδεχόμαστε τον “άλλο” και να προσπαθούμε πάντα να αλλάζουμε τα πράγματα προς το καλύτερο;
– Μήπως, επειδή ξέρουμε πού κατέληξαν οι μεγάλες επαναστάσεις (να ξεφύγουν από τα αρχικά οράματα και εξαγγελίες κλπ), πρέπει να παραιτηθούμε από τον αγώνα για ριζική αλλαγή της κοινωνίας και να παλέψουμε απλά για “βελτίωση των συνθηκών” στα πλαίσια του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος; Εδώ μπαίνει για μένα η αξία του οράματος και των ιδεών που δεν πρέπει να εγκαταλείπουμε, αντίθετα πρέπει να καθοδηγούν τους αγώνες και την προσωπική στάση των προοδευτικών ανθρώπων.
– Επίσης στο βιβλίο θίγονται ο ρόλος της θρησκείας και της δικαιοσύνης, που είναι πάντα επίκαιρα θέματα. Κυρίως τα εκφράζει ο δεύτερος πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας, ο πολίτης Μπροτό, και θα μπορούσαμε να κάνουμε αναφορές και σ’ αυτά.Μπορεί εσύ να έχεις επικεντρώσει και σε άλλα θέματα και θα με ενδιέφερε να τα επισημάνεις. Μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις και δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε σε όλα, μεγαλύτερη σημασία για μένα έχουν σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι ερωτήσεις, παρά οι απαντήσεις.
Την ταινία δεν την ξαναείδα ακόμα, την έχω σε DVD, την έχω δει 2-3 φορές και θα τη δω πάλι οπωσδήποτε. Προσωπικά είναι από τις αγαπημένες μου. Δεν έχω κάνει καμία ιδιαίτερη εμβάθυνση, δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου, εξάλλου είναι γούστα αυτά και είναι απόλυτα θεμιτό να μη σου αρέσει τόσο εσένα. Όταν λέω παρουσίαση εννοώ σε γενικές γραμμές να μπει ο ακροατής στο θέμα και στο πνεύμα της ταινίας. Μπορώ να το κάνω κι εγώ, δεν έχω αντίρρηση, σκέφτηκα απλά να μοιράσουμε λίγο τη δουλειά.
Για τη μουσική έχω καταλήξει να βάλουμε το κεντρικό θέμα του Μορικόνε και επιπλέον θα φέρω και μερικά κομμάτια από σάουντρακ άλλων ταινιών, να παίξουμε ακόμα 2-3, όσα προλαβαίνουμε.
@stam_stam
Προετοιμάζω μια παρουσίαση για το βιβλίο. Δεν ξέρω αν το διαβάζεις. Σημειώνω και μερικά σημεία – θέματα για τη συζήτηση. Θα ήθελες να κάνεις εσύ την παρουσίαση της ταινίας, του Αλλονζανφαν, που την είδες τώρα τελευταία;Το “Αναρχικοί και Μπολσεβίκοι” το διάβασα πέρσι και είναι πολύ ενδιαφέρον, δεν είναι όμως λογοτεχνία, αλλά συλλογή κειμένων. Τον “Οκτώβρη” δεν τον έχω διαβάσει, είναι μυθιστόρημα; Επίσης πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που διάβασα πριν 2-3 χρόνια είναι “Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας” του Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ, που αναφέρεται στο ισπανικό αναρχικό κίνημα και στη ζωή και δράση του Ντουρούτι και είναι ένα υβρίδιο μεταξύ μυθιστορήματος και ντοκουμέντου. Υπάρχουν πολλά, μπορούμε να κάνουμε αναφορές, στα πλαίσια της συζήτησης.
Στις δυο κυριότερες επαναστάσεις, γαλλική και οκτωβριανή, αναφέρονται πάρα πολλά έργα της κλασσικής λογοτεχνίας, από τους “Αθλιους” του Ουγκό μέχρι τις “10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο” του Ριντ.
“Οι σύντροφοι” του Μάριο Μονιτσέλι, που αναφέρεις, είναι επίσης καλή ταινία, αν και λιγότερο γνωστή και μικρότερης καλλιτεχνικής αξίας από το “Αλλονζανφάν”, κατά τη γνώμη μου.Η δική μου αρχική σκέψη ήταν: Να παρουσιάσουμε τα δυο συγκεκριμένα έργα που πρότεινα. Για το βιβλίο θα μπορούσαμε να διαβάσουμε και 2-3 παραγράφους που θίγουν ενδιαφέροντα θέματα -ήδη το ξαναδιαβάζω και σημειώνω μερικές. Για την ταινία να παίξουμε τη μουσική -τα μουσικά θέματα του Μορικόνε είναι δυο – το “Ντιριν-ντιν-ντιν” και το κεντρικό, που κορυφώνεται στο τέλος, ας βάλουμε και από άλλη πηγή, συμφωνώ. Να ξεκινήσουμε τη συζήτηση από αυτά, πάνω σε θέματα που θίγουν βιβλίο και ταινία. Και μετά, όπου μας πάει… με αναφορές πιθανά και σε άλλα βιβλία και ταινίες με θέμα την επανάσταση. Θα έλεγα να προτείνεις ό,τι θες, δεν χρειάζεται να αγχωθούμε τόσο, ούτε να τα έχουμε όλα προσυνεννοηθεί.
Επειδή δεν έχω ξανακάνει ποτέ εκπομπή σε ραδιόφωνο, απλά καταγράφω τις σκέψεις μου και περιμένω από τον Κωνσταντίνο να μας δώσει τα φώτα του για τον τρόπο που θα μπορούσε να οργανωθεί καλύτερα η εκπομπή.
Κανένα άγχος και χαλαρή συζήτηση δεν είχες πει, Κωνσταντίνε; Σου είχα πει ότι θέλει κάποια προετοιμασία 🙂
Το βιβλίο είναι σχετικά μικρό (περίπου 250 σελίδες) και ευκολοδιάβαστο, έχει κλασσική δομή, γρήγορη πλοκή, ωραία ανατομία χαρακτήρων και γενικά “τρέχει” στο διάβασμα, μπορεί να το τελειώσει άνετα κάποιος σε πολύ σύντομο χρόνο.
Κωνσταντίνε, δεν έχεις δει το “Αλλονζανφάν”;; Απαράδεκτο!!! Να το δεις πάραυτα. Είναι ένα εικαστικό ποίημα και συνδυάζει το πολύ δυνατό θέμα με απίστευτες εικόνες και την καταπληκτική μουσική του Ένιο Μορικόνε. Θα μπορέσουμε να παίξουμε τη μουσική, ε; Το έχω αφήσει πάνω σου αυτό…
Μια ιδέα που έχω είναι για βιβλία και ταινίες με θέμα την επανάσταση. Να συζητήσουμε πάνω σε δυο γνωστά και δημοφιλή έργα.
Για βιβλίο προτείνω το “Οι θεοί διψούν” του Ανατόλ Φρανς και για ταινία το “Αλλονζανφαν” των αδελφών Ταβιάνι, που έχει και καταπληκτική μουσική να παίξουμε – αυτό ελπίζω να το φροντίσει η διεύθυνση 🙂 γιατί δεν έχω ιδέα πώς γίνεται :))
Η συζήτηση θα μπορούσε να επεκταθεί σε θέματα όπως η στάση του ανθρώπου σε ιστορικές στιγμές, η μεταστροφή του ανάλογα με τις εξελίξεις, η ουτοπία, το όραμα κλπ. Μπορούμε να αναφερθούμε και σε άλλα βιβλία και ταινίες, υπάρχουν άπειρα με αυτό το θέμα, συμφωνώ όμως με τον Κωνσταντίνο να ξεκινήσουμε από κάτι συγκεκριμένο.
Πώς σας φαίνεται;
@ stam_stam
Για την πρώτη εκπομπή, την οποία πρότεινα και μετά χαράς μου είδα ότι δήλωσες συμμετοχή, σε ενημερώνω ότι κι εγώ δεν έχω καμία επαγγελματική ενασχόληση με τα θέματα της λογοτεχνίας και του σινεμά (είμαι δικηγόρος), ούτε εξειδικευμένες γνώσεις. Απλά σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο να συζητάμε στο ραδιόφωνο του ΤΡΡ για θέματα, τα οποία όλοι μας, λίγο ως πολύ, αγαπάμε και ασχολούμαστε μ’ αυτά ερασιτεχνικά στον ελεύθερο χρόνο μας. Όπως έχει ενημερώσει και ο Κωνσταντίνος, θα είναι μια χαλαρή και ευχάριστη συζήτηση και μπορούμε να ανταλλάξουμε απόψεις ή και προτάσεις για βιβλία και ταινίες (περισσότερο έχω στο νου μου κλασσική λογοτεχνία και κινηματογράφο σε πρώτη φάση).
Καλή αρχή να έχουμε στην πρωτοβουλία αυτή του ΤΡΡ, που κι εγώ τη βλέπω σαν θετική και χρήσιμη.Να τρολάρω λίγο; Αν κρίνω από την απήχηση που είχε το άρθρο της 4/11/2018 με την ομιλία Κουτσούμπα και τη συζήτηση που άνοιξε σχετικά με το ΚΚΕ, που συνεχίζεται ακόμα για 3η μέρα, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να συζητούσαμε για την κομματική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη:
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9907033
Ομολογώ πως μου έκανε εντύπωση ότι το ΤΡΡ δεν το ανέφερε ως είδηση το καλοκαίρι. Φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου θέμα της τρέχουσας επικαιρότητας, κι αν συζητηθεί θα γίνει της κακομοίρας στα σχόλια… Το θέτω στην κρίση της διεύθυνσης και των μελών.
Συμφωνώ με την πρόταση του shin0bi. Αν και μπορούμε να σχολιάσουμε τώρα που ανέβηκε η πρόταση της κυβέρνησης στο σχετικό άρθρο του ΤΡΡ, το θέμα είναι μεγάλο, έχει πολλές πλευρές και ο καθένας μας σίγουρα θα έχει αρκετές σκέψεις και προτάσεις να καταθέσει.
Θάνο, δεν είμαι τόσο σίγουρη ότι το 95% όσων μπαίνουν στο τσατ του ραδιοφώνου είναι και μέλη, οπότε θα έλεγα ναι στην ενημέρωση για τα σχέδια του ΤΡΡ, αλλά όχι στα προβλήματα που καλό είναι να συζητάμε μεταξύ των μελών.
Παλιά ο Χρόνης είχε προτείνει μια μεταμεσονύκτια εκπομπή, που προφανώς θα μπορούσε να έχει και πιο χαλαρά θέματα, πέρα από την πολιτική επικαιρότητα. Αυτή την πρόταση την επικροτώ, αλλά φαντάζομαι ότι θα έχετε πρακτικές δυσκολίες, ποιος να είναι εκεί από σας που είστε όλη μέρα στο πόδι κλπ.
Προσωπικά θα μου άρεσε να παρουσιάζουμε και να συζητάμε για ένα βιβλίο που διαβάσαμε, μια ταινία που είδαμε ή μια θεατρική παράσταση, για μουσική (ακόμα περιμένουμε το αφιέρωμα στο ρεμπέτικο, εκτός αν έγινε και το έχασα:)
